W literaturze naukowej brakuje informacji na temat leczenia cukrzycy psów za pomocą insuliny detemir.

Badacze starają się ustalić, który ze sposobów monitorowania psów z nadczynnością kory nadnerczy jest najskuteczniejszy i czy można wykorzystać stężenie fruktozaminy do oceny stopnia kontroli glikemii u pacjentów z cukrzycą.

Dane dotyczące czasów przeżycia i czynników prognostycznych u kotów z nowo rozpoznaną cukrzycą stanowią wartościowe źródło informacji dla lekarzy praktyków.

Naukowcy postawili sobie za cel stwierdzenie, czy koty chorujące na wczesną (nieazotemiczną) przewlekłą chorobę nerek mają jednocześnie podwyższone stężenie parathormonu w porównaniu ze zdrowymi starszymi kotami.

Autorzy tytułowego opisu przypadku klinicznego przyjęli na wizytę czteroletnią sterylizowaną kotkę brytyjską krótkowłosą z objawami silnego osłabienia, rzadkoskurczu (120 uderzeń/min), hipowolemii i hipotermii (37,2°C).

Jakie czynniki zwiększają prawdopodobieństwo normalizacji stężenia glukozy we krwi u kocich pacjentów?

Czy w leczeniu nadczynności kory nadnerczy spowodowanej przez guz gruczołu lepszą metodą leczenia jest podawanie mitotanu, czy trilostanu?

Opublikowane w aktualnym wydaniu WpD artykuły autorstwa Wakayama i Bruyette na temat akromegalii u kotów w prosty i zwięzły sposób przedstawiają lekarzom weterynarii postępowanie diagnostyczne i możliwości terapeutyczne przy podejrzeniu i ewentualnym rozpoznaniu tej choroby.