Opieka nad kotem z cukrzycą to niezwykle ciężka praca – nawet dla eksperta w dziedzinie endokrynologii. Oto przemyślenia lekarza weterynarii internisty, a jednocześnie właścicielki kota cukrzyka, wskazujące najlepszy sposób domowego prowadzenia kotów z cukrzycą.

Zwiększone pragnienie i wielomocz od dawna były uważane za charakterystyczny objaw cukrzycy u małych zwierząt. Postęp, jaki nastąpił w leczeniu i monitorowaniu tej choroby, sprawił jednak, że większość pacjentów dzięki odpowiedniemu postępowaniu może wieść zdrowe, mniej „przemoknięte” życie.

Brak aktywności zwierząt niewychodzących z domu i łatwy dostęp do pokarmu mogą być czynnikami wpływającymi na wzrost liczby przypadków cukrzycy.

Wybór odpowiedniego rodzaju insuliny i momentu rozpoczęcia jej podawania, ustalenie właściwego dawkowania oraz regularne monitorowanie pacjenta to kluczowe aspekty postępowania.

Ze względu na zróżnicowanie obrazów nietypowej postaci choroby Addisona rozpoznanie poszczególnych przypadków może nastręczać trudności. Jak opisano poniżej, szereg nieprawidłowości – czasami z pozoru nieistotnych – może pomóc w ukierunkowaniu rozpoznania wstępnego.

Moją pacjentką jest 6-letnia sterylizowana suka rasy bearded collie z wielomoczem i nadmiernym pragnieniem. Poza tymi zaburzeniami pies nie wykazuje żadnych innych objawów, takich jak zmiany apetytu, zachowania czy aktywności fizycznej. W badaniu ogólnym nie stwierdziłem żadnych nieprawidłowości....

Jaka jest pani opinia na temat leczenia kotów z nadczynnością tarczycy poprzez wykonanie zabiegu usunięcia tarczycy (tyreoidektomii)? Dlaczego większość lekarzy weterynarii przeprowadza go niechętnie, skoro nie wydaje się trudniejszy od owariohisterektomii i przynosi natychmiastową reakcję pacjenta?

Medycyna oparta na faktach podaje w wątpliwość, czy ta choroba rzeczywiście istnieje.

Hiperadrenokortycyzm nadnerczowozależny stanowi około 15% wszystkich przypadków nadczynności nadnerczy u psów i może być skutkiem gruczolaka lub raka nadnerczy.

Zamieszczone w niniejszym numerze WpD artykuły J. Bisignano i D.S. Bruyette, poświęcone patologii oraz leczeniu pierwotnego hiperaldosteronizmu u kotów, przybliżają polskim lekarzom weterynarii problem stanowiący wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne. Według Bisignano i Bruyette częstość występo...