BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
14/06/2018
Christopher G. Byers, Cindy C. Wilson, Mark B. Stephens, Jeffrey Goodie, F. Ellen Netting, Cara Olsen
Ta coraz częściej występująca choroba skraca życie psów, zwiększa ryzyko wystąpienia różnych nowotworów oraz powoduje zaburzenia ortopedyczne – a to tylko kilka z możliwych jej konsekwencji.
Powszechnie przyjmuje się, że częstość występowania nadwagi i otyłości u zwierząt w ostatnich latach znacząco wzrosła. Nadmierna masa ciała jest najczęstszym problemem zdrowotnym u zwierząt towarzyszących i ma olbrzymi wpływ na zdrowie i dobrostan zarówno zwierząt, jak i ich właścicieli.
Do nadmiernego przyrostu masy ciała mogą predysponować psy pewne zachowania. W pierwszej części niniejszego sympozjum zajmiemy się najczęstszymi przyczynami przyrostu masy ciała u psów oraz konsekwencjami nadwagi lub otyłości. W części drugiej przedstawimy strategie leczenia i monitorowania pacjentów.
Otyłość to nadmierna ilość białej tkanki tłuszczowej.1 Badania epidemiologiczne przeprowadzone na ludziach wskazują, że wzrost masy tłuszczu w organizmie jest skorelowany ze zwiększoną zachorowalnością i śmiertelnością.2 W medycynie człowieka najczęściej stosowaną miarą ilości tłuszczu w organizmie jest indeks masy ciała (BMI – masa ciała [kg] dzielona przez wzrost2 [m]). Według tego masę ciała u ludzi można określić w następujący sposób:
U osób, które mają nadwagę lub otyłość, zwiększone jest ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych i niektórych rodzajów nowotworów, a ogólna śmiertelność jest wyższa.7-10
Dane pochodzące z badań przeprowadzonych na zwierzętach towarzyszących są dość ograniczone, a definicja otyłości jest nieco bardziej dowolna. Psy mają nadwagę, kiedy ich masa ciała jest większa o 15% od optymalnej masy ciała, a otyłe, kiedy ich masa ciała jest większa o ponad 30% od optymalnej masy ciała.11,12 Kryteria te nie zostały jednak potwierdzone w rygorystycznych badaniach epidemiologicznych, a ponadto niezbyt dokładnie zdefiniowano, czym jest optymalna masa ciała. U większości zwierząt otyłość wynika z zaburzenia równowagi pomiędzy ilością energii spożywanej i wydatkowanej.
Otyłość jest najważniejszym problemem medycznym występującym u psów. Badania z całego świata szacują częstość występowania nadwagi lub otyłości u psów na 22-40%.13-17 Badania przesiewowe wskazują, że jeden na trzy psy trafiające do lekarzy weterynarii w USA ma nadwagę.18
Ostatnie dane pochodzące od różnych gatunków zwierząt wyjaśniły nieco dokładniej genetyczne podstawy otyłości.19-21 Wyraźne predyspozycje rasowe do otyłości wykazano u kilku ras psów, w tym cairn terierów, west highland white terierów, terierów szkockich, owczarków szetlandzkich, bassetów, cavalier king charles spanieli, jamników, beagle, cocker spanieli oraz labradorów.12,15,22-24 Z drugiej jednak strony istnieją pewne rasy, szczególnie charty, które wydają się oporne na rozwijanie się otyłości.24
Kiedy zwierzę zaczyna się starzeć, zmniejsza się jego masa mięśniowa, co powoduje zmniejszenie całkowitego dziennego zapotrzebowania energetycznego.25 Zmniejszenie masy mięśniowej jest jeszcze większe, gdy towarzyszy mu spadek aktywności zwierzęcia. Całkowite dzienne zapotrzebowanie energetyczne 7-letniego psa średniej wielkości może zmniejszyć się nawet o 20% w porównaniu z zapotrzebowaniem pokarmowym tego samego psa w młodości. Jeżeli nie dojdzie do zmniejszenia ilości spożywanego pokarmu proporcjonalnie do tego spadku zapotrzebowania energetycznego, masa ciała zwierzęcia zaczyna rosnąć.26 Skutkiem tego jest wzrost częstości występowania otyłości u starszych psów. Innymi słowy, zmniejszenie tempa metabolizmu w okresie starzenia się predysponuje psy do nadwagi lub otyłości.27
Skutkiem sterylizacji jest brak hormonów płciowych we krwi krążącej, co powoduje spowolnienie tempa metabolizmu i predysponuje zwierzęta wysterylizowane do nadwagi lub otyłości.14,15,28 Zmiany poziomów hormonów płciowych bezpośrednio po sterylizacji wpływają na ośrodek sytości w mózgu poprzez zmiany stężeń leptyny i greliny, a możliwe że także pośrednio poprzez ujemny wpływ na metabolizm komórek oraz hormonalną regulację pobierania pokarmu.24,29-31
Usunięcie gonad u psów powoduje także zmiany sposobu pobierania pokarmu. W porównaniu ze stanem przed zabiegiem, cztery wysterylizowane suki rasy beagle, żywione ad libitum przez trzy miesiące po wykonaniu zabiegu, jadły istotnie więcej pokarmu i zwiększyły swoją masę ciała.28 Wyniki tego badania sugerują, że aby utrzymać optymalną masę ciała po owariohisterektomii, spożycie energii powinno być w ciągu sześciu miesięcy zmniejszone o 30%.28 Wyniki te potwierdziły także wcześniejsze badania przeprowadzone na czterech młodych sukach rasy beagle, które z kolei wykazały, że zapotrzebowanie energetyczne po owariohisterektomii jest o 20% niższe.31
Przyczyną otyłości u psów mogą być także niektóre leki. Wysokie stężenia w surowicy fenobarbitalu, który jest powszechnie stosowanym lekiem przeciwdrgawkowym, powodują znaczny wzrost łaknienia. Zwiększenie ilości spożywanego pokarmu może przyczynić się do pogorszenia kondycji ciała i spowodować u psów nadwagę lub otyłość. Z kolei glikokortykosteroidy pobudzają glukoneogenezę oraz lipogenezę, co może przyczyniać się do odkładania się tłuszczu, szczególnie w jamie brzusznej, oraz przyrostu masy ciała.