29/08/2018
W niektórych przypadkach u pacjenta z anafilaksją konieczne jest podjęcie bardziej intensywnej terapii. Zwierzęta z poważnym niedociśnieniem i(lub) rzadkoskurczem, które nie reagują na podanie epinefryny i resuscytację płynami, powinny być leczone objawowo przy użyciu leków obkurczających naczynia krwionośne i(lub) środków o działaniu antycholinergicznym.
Podanie leków obkurczających naczynia krwionośne (wazopresorów) należy rozważyć w sytuacji gdy po zastosowaniu epinefryny i resuscytacji płynami u pacjenta nie udało się podwyższyć wartości ciśnienia krwi. Wazopresory zwiększają kurczliwość mięśnia sercowego i powodują obkurczenie naczyń krwionośnych.2,16 Działania te mogą zapobiec rozszerzeniu łożyska naczyniowego oraz zaburzeniom czynności mięśnia sercowego, które towarzyszą reakcji anafilaktycznej.
U pacjentów z utrzymującym się rzadkoskurczem, u których po podaniu epinefryny nie ustąpił skurcz oskrzeli, można zastosować leki o działaniu antycholinergicznym.2,16
Pacjenci, u których doszło do rozwoju wstrząsu anafilaktycznego, wymagają hospitalizacji i 48-72-godzinnej obserwacji.16 Wynika to z faktu, że w krótkim czasie może u nich dojść do zaburzeń czynności narządów zaangażowanych w reakcję anafilaktyczną, co wymaga uważnego monitorowania klinicznego. Należy podkreślić, że powyższe układy narządowe mogą wykazywać reakcję wtórną bądź odpowiedź dwufazową.
Anafilaksja jest stanem zagrożenia życia i wymaga szybkiego podjęcia intensywnej terapii. Z uwagi na brak jednoznacznych kryteriów diagnostycznych często bywa trudna do rozpoznania, a niekiedy zostaje przeoczona. Kluczowe znaczenie w rozpoznawaniu i leczeniu anafilaksji ma sprawne zebranie wywiadu oraz przeprowadzenie badania klinicznego.
Today’s Veterinary Practice • Vol 7, No 4, July/August 2017, p. 53
Jennifer L. Lyons, MS
Jordan R. Scherk, DVM, DACVECC
BluePearl Veterinary Partners, Midvale, Utah
Reprinted with permission from Today’s Veterinary Practice (todaysveterinarypractice.com)
