WPD
ZALOGUJ
WPD
Prenumeruj
Odnów Subskrypcję
Prenumeruj
Czasopisma
Magazyn Weterynaryjny Weterynaria po Dyplomie
Praktyka
Kliniczna
Anestezjologia Behawioryzm Chirurgia Choroby wewnętrzne Choroby zakaźne Dermatologia Diagnostyka laboratoryjna Diagnostyka obrazowa Endokrynologia Farmakologia i toksykologia Gastroenterologia Geriatria Hematologia Kardiologia Laryngologia Nefrologia i Urologia Neurologia Okulistyka Onkologia Ortopedia Parazytologia Rehabilitacja Rozród Stany nagłe Stomatologia Żywienie
Gatunki
Konie Koty Psy
Wydarzenia
Kongres Webinaria
Filmy
Sklep
Koszyk
0
ZALOGUJ
Zarejestruj
Zaloguj
Zarejestruj

BEZPŁATNY webinar "Telazjoza i dirofilariozy psów i kotów - czy są to egzotyczne choroby?" już 20.02! Zapisz się >

Choroby zakaźne Koty

Zakażenie wirusem białaczki kotów. Wytyczne Europejskiej Rady Ekspertów ds. Chorób Kotów. Cz. I

11/09/2018

Interpretacja wyników badań

Po doświadczalnym zakażeniu FeLV wyniki dodatnie jako pierwsze dają zwykle: izolacja wirusa na hodowli komórkowej oraz RT-PCR na obecność wirusowego RNA, następnie po kilku dniach PCR na obecność DNA prowirusa, później test ELISA/immunochromatograficzny na antygen p27, a w końcu również IFA (Hofmann-Lehmann i wsp., 2006). U kotów z zakażeniem progresywnym (trwała wiremia) wyniki wszystkich powyższych testów są na ogół dodatnie.

EBM (evidence based medicine) – medycyna oparta na dowodach (Lloret, 2009)

I stopień wiarygodności według EBM – najbardziej wiarygodny dowód, na który składają się informacje uzyskane z właściwie zaplanowanych, randomizowanych (losowy dobór prób) badań klinicznych z odpowiednią grupą kontrolną u gatunku docelowego (w tym przypadku u kotów).

II stopień wiarygodności według EBM – dane uzyskane z właściwie zaplanowanych, randomizowanych badań z grupą kontrolną przeprowadzonych u gatunku docelowego, u osobników z samoistnie występującą chorobą w warunkach doświadczalnych.

III stopień wiarygodności według EBM – dane uzyskane na podstawie badań klinicznych bez randomizacji, opisów serii przypadków, innych badań doświadczalnych oraz nadzwyczajne wyniki badań przeprowadzonych bez grupy kontrolnej.

IV stopień wiarygodności według EBM – opinie ekspertów, opisy pojedynczych przypadków, badania przeprowadzone u innych gatunków, badania podstawowe wyjaśniające patofizjologię choroby.

W praktyce najczęściej wykonuje się badania ELISA lub immunochromatograficzne na obecność antygenu p27 (tzw. szybkie testy). Ponieważ częstość występowania zakażeń FeLV w wielu krajach europejskich uległa zmniejszeniu, zwiększa się odsetek wyników fałszywie dodatnich. Z tego względu każdy dodatni wynik u zdrowego kota wymaga zawsze potwierdzenia, najlepiej badaniem PCR na obecność prowirusa, przeprowadzonym przez godne zaufania laboratorium. Natomiast u kota z objawami typowymi dla trwałej wiremii FeLV dodatni wynik tych testów jest bardziej wiarygodny, ponieważ prewalencja FeLV u kotów chorych jest znacząco wyższa. Im wyższa prewalencja, tym większe prawdopodobieństwo uzyskania prawidłowego wyniku dodatniego.

Należy pamiętać, że kot z potwierdzonym dodatnim wynikiem testu na antygen p27 może przezwyciężyć wiremię (zakażenie przemijające) po upływie kilku tygodni – zwykle do dwunastu – a w sporadycznych przypadkach nawet później. W jednym opisanym przypadku nastąpiło to po upływie ponad roku od zakażenia (Hofmann-Lehmann i wsp., 1995). Tak więc każdy zdrowy kot z wiremią (obecność antygenu we krwi) powinien zostać odizolowany i ponownie przebadany po upływie sześciu lub więcej tygodni. Jeżeli ponownie wykaże się u niego obecność antygenu p27 we krwi, badanie należy powtórzyć.

U kotów, które zlikwidowały wiremię, wyniki izolacji wirusa, badań ELISA i immunochromatograficznego oraz IFA będą ujemne, natomiast w badaniu PCR na obecność prowirusa zwierzęta te pozostaną dodatnie (Gomes-Keller i wsp., 2006a, I stopień EBM; Hofmann-Lehmann i wsp., 2001; Hofmann-Lehmann i wsp., 2008; Helfer-Hungerbuehler i wsp., 2015). Koty te uważa się za zakażone regresywnie (latentnie). Znaczenie kliniczne takiego stanu nie zostało w pełni poznane. W niektórych przypadkach immunosupresja lub inne wirusy mogą doprowadzić do reaktywacji FeLV i wznowy wiremii. Średnia ilość prowirusa u kotów z zakażeniem latentnym jest kilkaset razy mniejsza niż u zwierząt z trwałą wiremią. Niewielki odsetek kotów (2-3%) nadal ma antygen p27 we krwi (dodatni wynik w badaniu ELISA/immunochromatograficznym), pomimo że nie udaje się u nich wyizolować zakaźnego wirusa z osocza. Ognisko zakażenia znajduje się u nich poza szpikiem kostnym, z którego rozpuszczalne białko p27 uwalniane jest do krwi. Koty te stanowią także potencjalne źródło zakażenia (Lutz i wsp., 1980c).

Na stronie ABCD znajduje się schemat rozpoznawania zakażenia FeLV (http://www.abcdcatsvets.org/wp-content/uploads/2017/12/Tool_ABCD_FeLV_diagnosis_2017.pdf).

Zalecenia na temat postępowania w przypadku zakażenia wirusem białaczki kotów zostały po raz pierwszy opublikowane w „Journal of Feline Medicine and Surgery” (nr 11, 2009, str. 565-574), a ich zaktualizowana wersja ukazała się w numerze 15, 2013 (str. 534-535) oraz w numerze 17, 2015 (str. 570-58) tego czasopisma. Niniejszy artykuł został uzupełniony i przygotowany przez Hansa Lutza i wsp. w grudniu 2017.

Odwiedź również stronę: www.abcdcatsvets.org

Redakcja dziękuje prof. dr. hab. Tadeuszowi Frymusowi za pomoc w merytorycznym opracowaniu artykułu.


Piśmiennictwo zostanie zamieszczone w drugiej części artykułu.

Ryc. 1, 2 – Hans Lutz i Erich Möstl, ryc. 3 – Tadeusz Frymus, ryc. 4, 5a, 5b, 6a, 6b, 7a – Hans Lutz, ryc. 7b – Diane Addie

< 1 2 3 4 5
NAJPOPULARNIEJSZE
Onkologia
Rak przejściowokomórkowy (TCC), czyli złośliwy nowotwór pęcherza moczowego
Nowa formuła Kongresu ApD Weterynaria – dwa razy więcej wiedzy!
Anestezjologia
Postawmy na rozsądek podczas planowania znieczulenia regionalnego
POLECANE ARTYKUŁY
Farmakologia i toksykologia
Opioidowa farmakoterapia bólu okołooperacyjnego u psów i kotów
Hematologia
Zależne od rasy zmiany w obrazie krwi u psów i kotów. Cz. II
Choroby zakaźne
Grzybice narządowe kotów – aktualne dane
Chirurgia
Rany u małych zwierząt. Cz. III. Czemu rana się nie goi
Parazytologia
Motyliczka mięśniowa – możliwości rozpoznawania nowego zagrożenia
Stomatologia
„Zdejmowanie kamienia nazębnego” czy „stomatologiczny zabieg profilaktyczny”?
Choroby zakaźne
Zołzy nadal światowym problemem
Parazytologia
Zachowania prozdrowotne właścicieli psów i kotów w zakresie profilaktyki chorób pasożytniczych
NEWSLETTER
OBSERWUJ NAS NA
NASZE PUBLIKACJE
  • Magazyn Weterynaryjny
  • Zamów prenumeratę
  • Czytaj on-line
  • Weterynaria po Dyplomie
  • Zamów prenumeratę
  • Czytaj on-line
  • Dodatek Online
  • Filmy


AKADEMIA PO DYPLOMIE WETERYNARIA
  • Termin i miejsce
  • Program
  • Koszty uczestnictwa
  • Rejestracja online


POMOC
  • Kontakt
  • Polityka prywatnosci
  • Zadaj pytanie
  • Logowanie i rejestracja
  • Regulamin
  • Metody płatności
  • Regulamin publikowania prac
  • Filmy Pomoc


KONTAKT

Medical Tribune Polska Sp. z o.o.
ul. Powązkowska 44C
01-797 Warszawa
NIP: 521-008-60-45


801 044 415
+48 (22) 444 24 44
kontakt@magwet.pl
Nr konta: 13 1600 1068 0003 0102 0949 9001

Kontakt w sprawie reklam: magwet-reklama@medical-tribune.pl

Anuluj