Zmiany zachodzące w biologii pasożytów zainspirowały AAEP do ponownej oceny sposobów ich zwalczania. Poniżej przedstawiono nowe wskazówki i praktyczne szczegółowe zalecenia, które mogliby wdrożyć w praktyce lekarze weterynarii.

Czy choroby pasożytnicze płuc znajdują się na twojej liście rozpoznań różnicowych u kota z objawami ze strony układu oddechowego? Z informacji zawartych w poniższym artykule wynika, że być może wskazane jest zachowanie większej czujności w tym kierunku.

Jeżeli jesteś już zmęczony problemem pcheł, wyobraź sobie, jak czują się właściciele zwierząt, widząc po raz kolejny te małe skaczące paskudztwa. Więc jeszcze raz, doktorzy, z zapałem: dorwijmy tych krwiopijców!

Rozpoznanie zarażenia tymi nie tak często występującymi pasożytami nierzadko wymaga czegoś więcej niż tylko standardowego badania kału metodą flotacji.

Na nasilanie się tego problemu mogą mieć wpływ obecne zmiany pogodowe oraz schematy odrobaczania.

Wytyczne dotyczące rozpoznawania i leczenia nużycy psów, opracowane przez międzynarodową grupę specjalistów weterynaryjnych, są obecnie dostępne dla wszystkich lekarzy weterynarii.

W leczeniu kotów z tym ciężkim, często śmiertelnym zarażeniem obiecujące wyniki daje nowy schemat postępowania.

Coraz większym zmartwieniem lekarzy weterynarii w USA stają się trzy parazytozy dotyczące głównie psów. Ze względu na szybkie rozprzestrzenianie się tych chorób, warto przy pewnych objawach uwzględnić je w rozpoznaniu różnicowym.

Większość tasiemczyc u psów i kotów jest łatwa w leczeniu i wywołuje jedynie łagodne objawy. Są jednak wyjątki, na które lekarze weterynarii powinni zwrócić uwagę.